ورزش همگانی

زمانی که سخن از ورزش می شود، بیشتر مردم از کمبود زمان و نبود امکانات مالی و... سخن به میان می آورند.

ولی با داشتن یک برنامه زمان بندی شده خوب، می توان مدت زمانی را در طول روز به ورزش اختصاص داد.

مثلا هنگام صبح ، زمان مناسبی را برای ورزش در نظر گرفت.

برای مثال می توانید قسمتی از مسیر منزل تا محل کار را پیاده طی کنید.

همین برای یک ورزش صبحگاهی کافی است.

ورزش به افراد کمک می کند تا از زمان بیکاری و تایم های آزاد خود به صورت بهتر و مثبت تر استفاده کنند و نیز افراد را دور هم جمع می کند.

مانند افرادی که در باشگاه ها یا پارک ها به ورزش می پردازند.

مطالعات بیانگر این مطلب است که ورزش به میزان زیادی از رفتارهای ضداخلاقی در جامعه پیشگیری می نماید.

ورزش همگانی پرداختن اکثر افراد در جامعه به ورزش حتی در مدت زمان کوتاه با توجه به امکانات و شرایط افراد می باشد و در این میان وظیفه اصلی نهادهای مرتبط و متولیان ورزش، دعوت مردم برای ورزش های همگانی می باشد.

((ورزش برای همه)) شعار فدراسیون ورزشهای همگانی است. ورزش همگانی با بالا رفتن سطح سلامت جامعه، هم از لحاظ کیفی و کمی در ارتباط مستقیم است.

ورزش همگانی در ایران از حدود سال 1358 با نام ورزش محلات شروع به کارکرد و بعد ها جهاد تربيت بدنی نامیده شد و در حال حاضر، فدراسیون ورزش های همگانی متولی این بخش از ورزش در کشور می باشد.

ورزش همگانی در میان كشورهای دیگر تقریبا از سال 1900 ميلادی تا به حال با انگيزه های متفاوتی مورد توجه قرار گرفته است.

از مسائلی که در بین کشورها در مورد ورزش همگانی و بسط و توسعه آن مورد توجه قرار گرفت توجه به نکاتی چون:

بالا بردن سلامت روحی وروانی و جسمانی افراد جامعه، پر کردن اوقات فراغت در بین افراد جامعه به خصوص جوانان با ورزش، افزایش ورشد روابط اجتماعی و دوری از خلاف های

اخلاقی و اجتماعی و کمتر پرداختن به سبک زندگی ماشینی، توجه بیشتر مردم به طبيعت و افزايش رشد و پیشرفت ورزش قهرمانی می توان نام برد.

هدف از ورزش همگانی، به وجود آوردن سرزندگی و نشاط و سلامتی روح و جسم برای مردم جامعه می باشد.

ورزش همگانی برای پرداختن تمام مردم (زن و مرد، پیر و جوان و...) به ورزش، حتی در مدت زمان کم، با امکانات و شرایط موجود است.

مهمترین فرق ورزش قهرمانی و همگانی این است که در ورزش قهرمانی، هدف به دست آوردن مهارت جهت حضور در رقابت و مسابقات و حضور در عرصه های مختلف بین المللی در زمینه ورزش است، در حالی که هدف ورزش همگانی بالا رفتن و ارتقاء سطح سلامتی افراد جامعه است، به بیان دیگر ورزش همگانی آوردن سلامتی و نشاط برای جامعه است .

ارتقاء ورزش همگانی به ۳ عامل نیازمند می باشد.

عامل اول به وجود آوردن انگیزه كه می بایستی با هدف گذاری خوبی انجام بپذیرد تا افراد جامعه را جذب کند.

عامل ثانویه توجه به خانواده‌ها درامر ورزش می باشد ، به این صورت که ورزش در خانواده ها نهادینه گردد.

عامل سوم بستر مناسب و ایجاد ملزومات برای ورزش می باشد.

ورزش تاثیر غیر قابل انکاری در میزان سطح سلامت جامعه دارد.

تحقیقات محققان نشان می دهد ، بيماري های قلبی عروقی باعث، میزان بسیار زیادی از مرگ و مير در دنیای امروز است، ورزش منظم می تواند باعث کاهش خطر مرگ ناشی از بيماری های قلبی وعروقی گردد.

همچنین خطر ابتلا به انواع سرطان را نیز در جامعه کاهش دهدو  تاثیرات مثبتی را بر روی فشار خون و قند خون بگذارد.

فعاليت‌های جسمانی، یا همان ورزش منظم، علا‌وه بر سلا‌مت جسمانی و روانی افراد جامعه، بستر شاد و مفرحی ميان افراد گوناگون جامعه به وجود میآورد، بستری كه باعث به وجود آمدن ارتباطات مناسب و ارتقای روابط سالم در بین افراد جامعه خواهد شد.