خواص عسل
خواص عسل
از زمان های قدیم، عسل به عنوان غذا و دارو مورد استفاده قرار می گرفت و یک جایگزین بسیار مناسب به جای شکر تصفیه شده است که دارای %100 کالری می باشد.
عسل یک مایع شیرین و ضخیم ساخته شده توسط زنبور عسل است که حاوی برخی از ویتامین ها و مواد مغذی است و همچنین در بهبود بینایی، کاهش وزن، ناتوانی جنسی، درمان و انزال زودرس، اختلالات دستگاه ادراری، آسم و برونشیت، درمان اسهال و تهوع تاثیر بسیار زیادی دارد.
ارزش غذایی یک قاشق غذاخوری عسل 21 گرمی حاوی 64 کالری، 17 گرم شکر، فروکتوز، گلوکز، مالتوز و سقز می باشد که هیچ گونه فیبر و چربی در آن یافت نمی شود .
در طبیعت حداقل 40 نوع عسل وجود دارد که هر یک دارای طعم مشخص و خواص منحصر به فرد است و آنهایی که تیره تر هستند، سطح آنتی اکسیدانی بالاتری دارند.
این ماده شگفت انگیز به سرعت سوختگی و زخم روی پوست را درمان و ترمیم می کند.
جلوگیری از سرطان و بیماری های قلبی
عسل دارای فلاونوئیدها و آنتی اکسیدان ها است که به کاهش خطر برخی از سرطان ها و بیماری های قلبی کمک می کند.
درمان زخم معده و اختلالات گوارشی
تحقیقات اخیر نشان می دهد که عسل به درمان اختلالاتی نظیر زخم معده و گاستروانتریت باکتری در بدن کمک کند.
خاصیت ضد باکتری، ضد قارچی، ضد قارچی
پیتر مولان، مدیر بخش تحقیقات عسل در دانشگاه وایکیتو در نیوزیلند، گفت: " عسل یک مواد غذایی ضد باکتری است زیرا زنبور یک نوع آنزیمی به عسل منتقل می کند که پراکسید هیدروژن را تولید می کند."
افزایش عملکرد فیزیکی ورزشکاران
ورزشکاران المپیک باستانی عسل و انجیر خشک را برای بهبود عملکرد بدن مصرف می کردند و مطالعات مدرن نشان می دهد که عسل در حفظ سطوح گلیکوژن تاثیر بسزایی دارد.
درمان سرفه و گلو درد
خاصیت آنتی باکتریالی و ضد التهابی عسل موجب تسکین درد گلو و کاهش سرفه می شود.
تقویت سیستم ایمنی بدن
بر طبق یک مطالعه در دانشکده پزشکی، دانشگاه کاردیف، انگلستان، مانوکا عسل موجب تقویت سلول های ایمنی بدن شده و از بروز بسیاری از بیماری ها جلوگیری می کند.
تنظیم قند خون
عسل حاوی قند ساده می باشد که به هیچ وجه شبیه قند سفید یا شیرین کننده های مصنوعی نیست. ترکیب دقیق آن از فروکتوز و گلوکز به بدن کمک می کند تا سطح قند خون را تنظیم کند.
هشدار !
به هیچ وجه عسل را نجوشانید، زیرا زمانی که عسل بیش از 108 درجه فارنهایت گرم می شود، به یک ماده چسب ناک تبدیل می شود که برای هضم بسیار مشکل است.
این ماده به عنوان یک سم در نظر گرفته می شود، زیرا آن را به بافت های بدن متصل می کند و جدا کردن آن بسیار دشوار است.
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!